جانبازی با یک دنیا خاطره

سید نور الدین عافی 

جانبازی با یک کتاب خاطره به نام نور الدین پسر ایران 

مردی مهربان با دستهایی گرم که صورتش را فدای راه معبودش کرد

قسمتی از کتاب نور الدین پسر ایران

همین جا بشین صبح که شد معلوم می شه خاکریز ما کجاست و خاکریز عراقی ها کجا . اون وقت راه می افتیم

- بابا شب میان میگیرنمون

- نترس ! اسیر نمی شویم

این را گفتم و بعد یادم اقتاد هیچ سلاحی با خود ندارم . بلند شدم درد و خستگی از وجودم می بارید ، به خاک ها تکیه داده بودم و چشمم به آسمان بود ، ستاره ها هنوز هم داشتند می درخشیدند . به روز های رفته مان فکر می کردم خنده ها و گریه هایمان . . . 

دست نوشته ی رهبر انقلای در باره ی کتاب نور الدین پسر ایران

 رونوشت یادداشت تجلیل مقام معظم رهبری حضرت آبت الله خامنه ای از کتاب نور الدین پسر ایران

این نیز یکی از زیباترین نقاشیهای صفحه ی پُر کار و اعجاز گونه هشت سال دفاع مقدس است . هم راوی و هم نویسنده حقاً در هنر مندی سنگ تمام گذاشته اند . آمیختگی این خاطرات به طنز و شیرین زبانی که از قریحه ی ذاتی راوی برخاسته و با هنرمندی و نازک اندیشی نویسنده ، به خوبی و پختگی در متن جای گرفته است و نیز صراحت و جرأت راوی در بیان گوشه هایی که عادتاً در بیان خاطره ها نگفته می مانند ، از ویژگی های برجسته ی این کتاب است . تنها نقصی که به نطر می رسید نپرداختن به نقش فدکاری همسری است که تلخی ها و دشواری های زندگی با رزمنده ای یکدنده و مجروح و شلوغ را به جان خریده و داوطلبانه همراهی دشوار و البته پر اَجر با او را پذیرفته است . ساعات خوشی و با صفائی را در مقاطع پیش از خواب با این کتاب گذراندم .

والحمدلله 90/1/2